Salı, Mart 31, 2009

Umut

Bu aralar Şevval Sam'ın Kibritçi Kız şarkısı kafamın içinde çalıp duruyor. Özellikle de ilk kısımları. Buyrun...

Nereye kadar sadaka,
nereye kadar bu dilencilik?
Ben kimin neyim,
nereye bu yolculuk?

Derin bir üzüntü bu,
geçmeyecek gibi...
Yaraya tuz basmak,
nefessiz kalmak,
ağrıya yatmak gibi...
Derin bir üzüntü bu,
ölüm çaresizliği gibi,
imkansızı umutsuzca
bilerek beklemek gibi...

(devamı da var esasen ama canım bu sefer cımbızlamak istedi)

1 yorum:

Gezi Günlükleri dedi ki...

pek bi hüzünlü...bi aralar senden dinlemek isterim. öpüldünüz şeker.